نتیجه نهایی ماراتن مضحک کن کور

دیروز با سارا از یه جایی تو دانشگاه رد شدیم بعد بهش گفتم یادته ترم اول اینجا باهم عکس گرفتیم ؟ یادش بخیر چقدر زود داریم بزرگ میشیم ، این ترم هم داره تموم میشه 

سارا گفت ولی من دلم نمی‌خواد بزرگ شم ، ای کاش هنوز ترم اول بودیم 

گفتم ولی من خوشحالم که زندگی جریان داره 

گفت  آخه به قیافه ی من میخوره که ترم اولی باشم واسه همین میگم 

گفتم سارا جان اعتماد به نفس داشته باش بابا 

می‌خنده میگه چی میگی تو ، من کوهِ اعتماد به نفسم :))

نه درشت بمان 

و نه چندان صعود کن که از دید خارج شوی

بهترین منظره ی گیتی در ارتفاعی میانِ این دو است !

#وقتی نیچه گریست 

یه استاد اناتومی داریم خیلی گُله، یه پارچه آقا ، مودب ، آراسته و با وقار . مهم تر از این ها جوری درس میده که همونجا سر کلاس یاد میگیری ، شمرده شمرده و با آرامش . از بهترین استاد های دانشگاه مون . این استاد ما حضور غیاب نمیکنه هیچ وقت . و جالبه که سر کلاس هاش فقط کمتر از یک سوم بچه ها حاضر میشن  و بقیه به همین دلیل که حاضر غایب نمیکنه کلاس رو به بند کفششون هم نمیگیرن. 

خواستم بگم اینم نتیجه ی آزادی, ! اگه جنبه داشتیم اوضاع بهتر از اینا بود... 

می دانستم محسن آمدنی نیست. کسی که دنیا را دوست ندارد ، نمی‌توانی به زور نگه‌ش داری...

#سربلند

امروز به خاطر درس آداب رفتیم بیمارستان تا با بخش های مختلف آشنا بشیم . 

اولین بخش ، اورژانس بود!  منتظر استاد بودیم که یهو دیدیم همراه یکی از بیمارا با نگهبان اورژانس شروع کردن تو سر و کله ی هم بزنن! صحنه ی وحشتناکی بود اولین دیدار ! جوری میزدن بهم که گفتم الان یکیشون ضربه مغزی میشه:/

استادمون بهمون گفت که این یه مسأله ی خیلی عادی تو بیمارستانه ، خصوصا تو بخش اورژانس و هم چنین اعصاب و روان   و حتی شیوه های فرار در این طور مواقع رو بهمون آموزش داد:))